Drie stadia van de Ziekte van Lyme
De Ziekte van Lyme wordt ingedeeld in drie stadia. Dit moet gezien worden als een model, waarvan de werkelijkheid vaak afwijkt. Bij ieder persoon verloopt de ziekte immers anders en vaak zeer grillig.
1. Lokale huidinfectie door tekenbeet
Bij een infectie kan op de plaats van de tekenbeet dagen tot weken erna een rode ring-achtige plek ontstaan. Deze ring kan een diameter hebben gaande van 5 tot 40cm.
Deze huidaandoening noemt men een erythema migrans (EM). Er komen ook andere variaties van deze plek voor. Studies geven aan dat er zelfs meer atypische plekken ontstaan na een tekenbeet. Belangrijk te weten is dat niet iedereen een EM krijgt bij een Lyme-besmetting (Borrelia-besmetting).
Dit kan gepaard gaan met een griepaal syndroom maar ook niet altijd. Daarom is het belangrijk de datum van de tekenbeet te noteren.
Indien er dan later nog klachten ontstaan, kun je hiernaar verwijzen.
Een vroeg stadium kan ook vrijwel symptoomloos of aspecifiek verlopen waardoor met niet altijd denkt aan de Ziekte van Lyme.
2. Acute Ziekte van Lyme
In dit stadium komt de Borrelia-spirocheet in de bloedbaan terecht. Dit gebeurt al een aantal uur na de tekenbeet. De Borrelia-spirocheet is slechts kort aanwezig in de bloedbaan.
De spirocheten verspreiden zich snel naar het zenuwstelsel, de gewrichten, de botten, het hart, de organen,…
Hoe snel de Borrelia-spirocheten zich verspreiden hangt af van de persoon en zijn immuunsysteem.
Sommige mensen hebben een sterk immuunsysteem waardoor ze zelf de ziekte van Lyme kunnen overwinnen.
Bij de mensen waar dit niet het geval is, kunnen er griepachtige klachten plaatsvinden waaronder hoofdpijn, stijve nek, koorts, spierpijn, vermoeidheid en nog veel andere klachten.
Deze klachten kunnen ook tijdelijk weer verdwijnen, waardoor men vaak denkt aan een banale griep of andere inflammatoire aandoeningen.
Met als gevolg dat mensen vaak verkeerd of niet behandeld worden.
Indien je een sterk immuunsysteem hebt, is het goed mogelijk dat je zelfs een lange periode geen klachten hebt.
Op een moment van mindere lichamelijke weerstand, kan de Borreliabacterie echter uitbreken. Vaak wordt er dan niet meer gedacht aan de Ziekte van Lyme.
3. Late stadium Ziekte van Lyme
De Borrelia-spirocheet heeft zich in dit stadium onopgemerkt verder kunnen verspreiden in het lichaam en zo geleidelijk aan nieuwe lichaamssystemen kunnen aantasten.
De Ziekte van Lyme is nu een chronische multi-systeemziekte geworden, waarbij verschillende organen en lichaamsdelen aangetast worden. Gaande van het zenuwstelsel, de hersenen, de huid, de spieren, de gewrichten, het hart, tot de ogen en zo meer…
De ernst en de hoeveelheid klachten is bij iedereen anders.
Alsook kan een persoon besmet zijn met meerdere infecties, ook wel co-infecties of andere “tick borne diseases” genaamd, waardoor de behandeling des te moeilijker en complexer wordt.
Door de grote verscheidenheid aan symptomen worden de Lyme-infectie en dikwijls gepaard gaande co-infecties vaak over het hoofd gezien.
De symptomen van de Ziekte van Lyme hebben veel gemeenschappelijk met andere andere ziekten en daarom wordt de Ziekte van Lyme ook wel de “grote imitator” genoemd.
Door wetenschappers werden verschillende neurologische en andere ziektebeelden beschreven.
Voorbeelden waarvan vermoed wordt dat de Borrelia- en/of co-infecties aan de basis kunnen liggen omvatten: persoonlijkheidsveranderingen, dementie, ADHD, ADD, angststoornissen, stemmingswisselingen en andere psychische stoornissen.
Alsook de syndromen ME/CVS en fybromyalgie. Dezelfde immuniteitsproblemen en ontstekingswaarden in het bloed worden hierbij teruggevonden.
Borrelia en andere co-infecties kunnen een trigger zijn voor andere auto-immuunziekten zoals MS, ALS, Lupus, psoriasis, en andere auto-immuunziekten.
Het spreekt vanzelf dat een correcte diagnose van uiterst belang is voor de juiste behandeling. Helaas is dit nog voor veel artsen onbekend terrein.