LYME EN MIJN VERHAAL
Na jaren van Lyme heb ik TERUG ENERGIE!
www.timeforlyme.eu heeft mij gevraagd om op 29 september 2021 mijn verhaal te brengen over mijn genezing van de ziekte van Lyme. Dit zal in Deinze plaatsvinden. Iedereen die lijdt aan de ziekte van Lyme, of familieleden zijn van harte welkom. Om erbij te zijn, kan je best contact opnemen met www.tymeforlyme.eu want de plaatsen zijn wellicht beperkt. Als alles goedkomt met de Coronacrisis, zal ik er zijn. Fingers crossed! Bert
Ik ben genezen van Lyme!
Hoe de Ziekte van Lyme begon…
Op een morgen voor ik naar het werk moest vertrekken, kreeg ik ineens een inzinking. Ik MOEST even gaan liggen in de zetel, want ik raakte even echt niet vooruit. Dat was rond een uur of acht ’s morgens. Tot mijn verbazing werd ik wakker, pas in de namiddag, in de zetel, en ik voelde me zo moe, dat ik wist dat er écht wel iets grondig mis was. Ik kon niet anders dan terug te gaan liggen en slapen. Ik heb mijn baas gebeld dat ik die dag niet zou komen werken, en dat ik de dag erop naar de dokter zou gaan, want ik had het vermoeden dat ik de ziekte van Lyme had. Ik had immers al meerdere tekenbeten ( 8 of zo) gehad in het natuurgebied waar ik mijn buitenverblijf had. De moeheid die ik ervoer leek erg op die van het CVS-syndroom. Een vriendin van mij lijdt al jaren aan CVS en ik vreesde dat ook ik iets in die stijl had opgelopen. De dag daarop sleepte ik mij naar de dokter, en ’s avonds kreeg ik al het verdict: ik had wel degelijk de ziekte van Lyme, veroorzaakt door de Borrelia-bacterie. De dag daarop ging ik opnieuw naar de dokter, en die stelde mij gerust dat ik met een antibiotica-kuur van 4 weken wel genezen zijn van de Ziekte van Lyme. En, wonderwel, het leek nog te lukken ook! Ik was minder moe, mijn ogen stonden terug min of meer helder, en ik kon weer aan het werk, zonder al te veel problemen. De ziekte van Lyme leek verdwenen.
Helaas kwam de grote vermoeidheid na verloop van tijd terug. Ik begon ook mijn eetlust en opnieuw energie te verliezen, en voelde dat ik gevangen zat in een neerwaartse spiraal waar ik geen enkele zeggenschap in had. Zo werd ik stilaan meer en meer geïsoleerd van andere mensen, en was ik voortdurend angstig, zowel overdag als ‘s nachts. ik wist niet wat er allemaal nog kon gaan gebeuren, en beetje bij beetje verloor ik elke interesse in wat dan ook. Er restte mij enkel nog de angsten, moeheid, en pijnen in mijn lichaam. Ik werd een zielig hoopje ellende zonder enige ambitie of plannen, en zag alles erg zwart in. Ik zag overal spoken, ik werd paranoïde, en werd voor mijzelf en voor mijn omgeving hoe langer hoe minder waard. Aanvankelijk werd ik erg goed opgevangen door mijn omgeving, maar ook aan hun geduld kwam een einde.
Hoe de ziekte van Lyme heel mijn leven veranderde…
Het werd duidelijk dat ik de chronische vorm van de ziekte van Lyme had. Ik begon allerlei ellende te ervaren. Ik was heel de dag moe, had altijd wel ergens in mijn lichaam pijn, ik wist niet wat mij overkwam, ik kon mij niet meer concentreren, ik was ofwel aan het slapen, of tegen de slaap aan het vechten. Ik voelde al mijn krachten wegtrekken uit zowel mijn lichaam als uit mijn geest. Het was een enorm beangstigende ervaring, die maar niet leek op te houden. Ik kreeg opnieuw een antibioticakuur van 4 weken en werd weer even beter. Maar na een tijdje sloeg de Borrelia-bacterie en dus de Ziekte van Lyme opnieuw toe. De gevolgen waren verschrikkelijk. Het is een lange lijst van kwellingen. De voornaamste problemen die ik had waren: Ik had totaal geen energie meer, ik werd zelfs moe van uit de zetel te komen, ik kon niet meer fatsoenlijk nadenken, mijn geheugen werd een zeef, ik kon bijna niet meer eten, had regelmatig pijn hier of daar in mijn stroeve lichaam, en door dit alles werd ik angstiger en angstiger. Van elke mug maakte ik een olifant, en ik was zelfs niet meer in staat nog een vlieg dood te slaan. Ik kon geen stap meer vooruit zetten, ik had onbestemde angsten voor van alles en nog wat, ik kon niet meer nadenken of mij concentreren, ik had elke nacht nachtmerries en werd elke nacht zwetend wakker. Mijn leven was veranderd in een ramp en ik voelde me verschrikkelijk slecht. Dag en nacht. Ik kreeg slaapmedicatie en angstremmers voorgeschreven, maar vooral door dat laatste werden de problemen alleen maar groter. Ik werd verslaafd aan medicatie en alcohol om de demonen te verdrijven. Ik was ten einde raad en mijn leven werd beheerst door angst, pijn, en een totaal gebrek aan energie. Ik vergat de hele tijd de simpelste dingen, en ik kon zelfs geen lamp meer vastgeschroefd krijgen in het plafond. Een fietsband herstellen, was al helemaal uitgesloten (ik heb het geprobeerd, zonder succes trouwens!). Mijn vriendin verliet mij, na jaren geduld gehad te hebben met mij. Voor dat laatste ben ik ze nog steeds dankbaar. Maar teveel was teveel. Dus dat maakte ook dat ik mijn zoontje van 3 jaar nog maar af en toe kon zien. Dat maakte het er niet beter op. Maar gelukkig, na jaren, was er terug hoop. Beter laat dan nooit!
Hoe ik de Ziekte van Lyme overwon! Ik ben genezen van de Ziekte van Lyme!
Ook op mijn werk voldeed ik al jaren niet meer naar behoren, toch had mijn baas er nog steeds begrip voor, omdat ik vóór ik die Ziekte van Lyme opliep, wel een erg goede en enthousiaste werknemer was. Op een goede dag , kreeg ik van een vriend, die altijd gewerkt had in een ziekenhuis als kinesist, de raad van een bekende van hem op te zoeken die een autoriteit was op het gebied van de Ziekte van Lyme. Het bleek om een orthomoleculair wetenschapper te gaan, die zich gespecialiseerd had in de Ziekte van Lyme. Hij kende alle waarheden en onwaarheden van de ziekte. Hij wist ook te vertellen dat er heel veel controverse is in de geneeskundige wereld over dit onderwerp. Omdat ik op alle voorstellen inging die me van Lyme kon afhelpen en mijn energie en mijn leven terug kon geven, maakte ik meteen een afspraak met deze wetenschapper, die toen gelukkig net nog niet met pensioen was, en zijn praktijk nog uitbaatte. Zijn benadering van de Ziekte van Lyme was helemaal anders dan al het voorgaande dat ik voordien geprobeerd had. Gekluisterd aan zijn mond, luisterde ik met het grootste verlangen naar zijn uitleg. Ik volgde nauwgezet zijn raadgevingen op. En er ging werkelijk een nieuwe wereld voor mij open. Ik moet zeggen dat ik niet verlost was van de ziekte op 1-2-3, maar na een jaar was ik herboren. Je kan je niet voorstellen hoe blij dat ik was, toen ik terug langer dan 10 minuten iets actiefs kon doen. De frustratie van van alles te willen doen, dingen ondernemen en ook kunnen afwerken maar gewoon de fut er niet voor hebben, was eindelijk verdwenen als sneeuw voor de zon. Dit fantastische gevoel wil ik graag delen met mensen die even hard lijden en even gefrustreerd zijn, als ik toen jarenlang was. Ik leg stap voor stap uit hoe de Ziekte van Lyme eigenlijk werkt, hoe venijnig en geslepen de Borrelia-bacterie is, en hoe je Lyme uit je leven kan bannen. Als ik, als chronische Lyme-patiënt kon genezen, dan kan ik je geranderen dat ook jij ervan verlost kan raken. Ik ben intussen helemaal herboren, ik weeg terug 76kg ipv 58kg toen, ik ben genezen van Lyme! En ik voel me kiplekker en opnieuw vol energie! Alle angsten zijn weg, en ik zit boordevol plannen voor de toekomst!
Mijn kennismaking met de Ziekte van Lyme
Ik woonde samen met mijn vrouw, en haar twee dochtertjes in Antwerpen, en had in de Kempen een idyllisch buitenverblijfje van 2,5ha met een klein huisje op een eilandje, uitkijkend op een een lange meanderende vijver met eendjes, ganzen, kippen, zwanen, een bok, bevers, ijsvogels, elke dag dezelfde rijgers, aalscholvers, zeldzame zang- en roofvogels allerlei. Het gebiedje werd afgezoomd door 2 riviertjes die op het einde samenkwamen en dan 1 rivier vormden. Af en toe kwamen er ook hertjes gepasseerd. Leuk allemaal voor wie van de natuur houdt. We woonden in Antwerpen, maar elk weekend en de vakanties brachten we voornamelijk door in de natuur en in ons huisje daar. In de werkweek, moest ik wel elke morgen ernaartoe rijden om alle dieren eten te gaan geven, nog voor ik naar het werk vertrok. Dus ik moest wel een eindje omrijden elke morgen. Tot ik op een dinsdagmorgen rond 8u daar aankwam, de beestjes gevoederd had, en toen ZO MOE was dat ik even moest gaan liggen in de zetel in het huisje op het eilandje. Ik moest normaal om 9u op het werk zijn, dus een kwartiertje rust zat er nog wel in, dacht ik. Tot ik tot mijn verbazing pas wakker werd om 13u en direct belde naar mijn baas dat er echt iets serieus scheelde met mij. Ik vertelde hem dat ik zó onverklaarbaar moe was en dat ik naar de dokter zou gaan. Maar dat ik dat wel niet diezelfde dag zou doen. Anders zou ik, of in een gracht rijden, of tegen een boom terecht komen. ZO uitgeput voelde ik mij. Gelukkig had hij alle begrip daarvoor. Ik vertelde hem wel dat ik al zo een klein vermoeden had dat ik de Ziekte van Lyme had opgelopen. Temeer daar ik al 8 tekenbeten aan mij had laten voorbijgaan, zonder mij er echt zorgen over te maken, temeer omdat ik ook nooit een rode kring (Erythema Migrans) gezien had (intussen weet ik wel beter, en dat een rode kring helemaal geen vereiste is om toch de Ziekte Van Lyme op te lopen. De dag erop ging ik naar de dokter. En ja, ik testte positief op de ziekte van Lyme. De dokter stelde meteen een antibioticakuur van een maand voor, en ik moet zeggen, die scheen aanvankelijk echt wel te helpen. Hij vertelde er echter wel meteen bij dat er in de klassieke geneeskunde heel wat controverse is over de behandeling van de Ziekte van Lyme, maar dat het met deze antibioticakuur wellicht wel verholpen zou zijn. En ik moet zeggen, na een paar weken, voelde ik mij dan ook echt wel beter. |
Mijn leven met de Ziekte van Lyme
In het begin waren bij mij de symptomen vooral die van grote moeheid, en een stuk angst en besluiteloosheid die daaruit voortvloeide.
Omdat die moeheid niet wegging, werd ik op alle vlakken minder en minder productief, en wou eigenlijk gewoon altijd in de zetel liggen. Omdat alles voor mij teveel inspanning was. Het liefst lag ik gewoon in de zetel heel de dag, met een of andere zoveelste herhaling op tv, waarbij ik dan regelmatig in slaap kon vallen. Daaruit bestond mijn dagelijks doel eigenlijk.
Terwijl ik voordien niets liever deed dan in de natuur werken, bomen en takken snoeien, bloemen planten, enfin, alles was goed, als ik maar kon bezig zijn in de natuur.
En dat was allemaal weg nu. Ik kon het niet meer. Ik verlangde er nog wel naar, maar ik kon het gewoon niet meer. En stilaan schikte ik me in die ellendige rol.
Als dat, zoals bij mij, enkele jaren blijft duren, dan houdt het daar niet bij op.
Na verloop van tijd, kwam de Borrealis-bacterie ook door de bloed-hersenbarrière, dat ervoor zorgde dat ik ook ernstige neurologische problemen kreeg en dat ik regelmatig wartaal begon uit te kramen, niks meer kon onthouden, mijzelf op feestjes belachelijk maakte zonder het te beseffen.
Ik kon mij niet meer concentreren, ik kon maar amper nog een fatsoenlijke zin gezegd krijgen. Mijn lichaam werd ook stroef en koud, en ik had regelmatig pijn hier of daar in mijn lichaam.
Ik kreeg allerhande angsten, gaande van angst voor de toekomst, angst voor verlies van mijn liefde, angst voor geldgebrek, angst dat ik mijn zoontje zou kwijtraken, angst dat ik het buitenverblijf niet zou kunnen blijven onderhouden, angst voor het slapen gaan en angst voor het ontwaken. Alles waar een mens angstig voor kan zijn, daar was ik wel angstig voor.
Ik sliep ook heel slecht, ik werd elke nacht zwetend wakker, ik ging dan op de wc zitten, en zat dan steevast alle websites ivm de Ziekte van Lyme op te zoeken op mijn telefoon, in de hoop ergens iets nieuws te vinden, dat mij van mijn angsten en moeheid, pijn, depressie, slapeloosheid en ongeluk, futloosheid, het “niet begrepen voelen”, kon afhelpen.
Uren en uren heb ik zo ’s nachts doorgebracht surfend op mijn telefoon, radeloos op zoek naar enige hulp om opnieuw mezelf terug te kunnen vinden.
Dat was ook de tijd dat ik om mijn angst-demonen en slaapproblemen te verdrijven verslaafd raakte aan slaapmedicatie, angstremmers en alcohol.
Ik sliep ook regelmatig stiekem op het werk als het echt niet meer ging.
Het was ook de periode dat ik maandag vrij had van het werk, ons zoontje nog niet lang geboren was, en dat ik het jongetje dan meepakte naar ons buitenverblijf. Gelukkig sliep hij toen nog veel overdag. Ik weet nog dat ik hem in slaap wandelde met de buggy, en als hij dan eindelijk sliep, kon ik ook gaan liggen in de zetel. Ik zette dan in de namiddag (!) mijn wekker zodat hij elk halfuur afliep, zodat ik even kon gaan zien of hij toch niet wakker was. Zo erg was het gesteld met mij.
Ik had ook pijn in mijn gewrichten, en had het ook voortdurend veel te koud. Ik weet nog dat we daar altijd over kibbelden, dat ik het super warm wou hebben binnen, en de rest van de familie, die niet ziek was, was daar niet mee gediend.
Wat Lyme doet met de omgeving van de patiënt
Aanvankelijk als je de diagnose krijgt van Lyme, schrikt de omgeving een beetje, is wat onwennig en ongerust. In het begin is de omgeving heel bezorgd en verdraagzaam. Je bent immers erg ziek. Maar omdat de ziekte van Lyme zo geslepen is, dan weer komt, dan weer gaat, en dan weer iets anders doet, en dan weer dit enzovoort, en dat gedurende jaren, dan raakt het geduld van de omgeving op. En krijg je verwijten van “je bent een aansteller”, en “doe niet zo flauw, vorige week was je kiplekker”, en zo kan ik er nog 25 verzinnen die allemaal de revue gepasseerd zijn.
Het gevolg is wel, dat niet alleen de Lyme-patiënt heel die ziekte kotsbeu is na jaren, maar ook de omgeving. De kans is dan groot dat een stuk van je omgeving je laat vallen. Dat is helemaal te begrijpen, maar het verzacht de pijn van de patiënt wel niet.
Wat me ook opviel, tijdens die jaren van Lyme, als ik me telkens moest verontschuldigen waarom ik niet zo snel was bij het een of het ander ding uit te voeren, en dus vertelde dat het met Lyme te maken had. Het viel me ook op dat er heel veel mensen wel iemand kennen die ook de ziekte van Lyme hebben. Iemand zie me eens dat het bij een nicht van hem zelfs zo erg was geworden dat ze gescheiden is van haar man.
Wat ik dus een tijd later ook heb mogen meemaken.
Dus om maar te zeggen, het is wel een sukkelstraatje waar je in terecht komt als je die ziekte van Lyme opdoet, en er niet op tijd bij bent zoals ik. En dat dus de ziekte uitgroeit tot de chronische vorm van de Ziekte van Lyme waartegen geen antibiotica meer helpt.
Gelukkig ben ik uiteindelijk (na enkele jaren welteverstaan helaas) wel uitgekomen bij de juiste man op de juiste plaats. Alleen het tijdstip had iets vroeger mogen zijn 🙂 Maar ik klaag niet. Nu ik dit allemaal schrijf, herleef ik weer de ellende die ik jarenlang moest doorstaan. Ik ben blij dat ik er vanaf ben. Ik klaag niet meer over wat geweest is.
Mijn genezing van de Ziekte van Lyme en mijn enthousiasme daarover
Ik was op een gegeven moment zo enthousiast over mijn genezing, dat ik al enkele jaren in mijn hoofd bezig was om deze genezing-therapie te delen met anderen die ook te lijden hebben van de Ziekte van Lyme. Helaas kwam ik er nooit toe om dit ook om te zetten in een website.
Tot ik op een zonnige zomerdag zodanig mijn enkel brak, dat ik genoodzaakt was om 2 maanden te verblijven in een zorgcentrum, te midden van bejaarde mensen, in een rolstoel. Ik had daar eigenlijk niet veel of niks om handen, had een zee van tijd, en besloot toen om mij toe te leggen op website-bouw, om een website te maken. De keuze over wat die site moest gaan, was snel genomen. Ik zou mensen mijn verhaal dat tot mijn genezing van Lyme leidde, meedelen op mijn site.
Ik leerde eerst hoe ik een website ineen kon steken, en begon dan aan de inhoud. Die zou gaan over hoe te genezen van de Ziekte Van Lyme. In mijn enthousiasme dacht ik aanvankelijk dat ik gewoon zou vertellen wat mijn behandeling was geweest, en klaar! Ik werkte alles uit in een tekst, en stuurde deze naar mijn orthomologisch wetenschapper die me destijds had genezen.
Tot mijn grote spijt, had hij teleurstellend nieuws. De Ziekte Van Lyme is ingewikkelder dan ik mij voorstelde. Na lange en vele contacten met deze wetenschapper, en na mij maandenlang te verdiepen in de Ziekte van Lyme, kwam ik tot het besluit, dat mijn site iets ingewikkelder zou worden dan aanvankelijk gedacht.
Lyme is één van de lastigste ziektes om van te genezen, omdat er tal van factoren een rol spelen. Ik zal trachten zo goed mogelijk alle aspecten toe te lichten, zodat je werkelijk inzage krijgt in het hele plaatje waarop de Ziekte Van Lyme werkt, toeslaat. Ik laat jou zien hoe de Ziekte van Lyme te bekampen en uit je leven te bannen.