Ziekte van Lyme en Immuun-disfunctie (immuunsysteemstoornis)

Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door een ongepaste immuunrespons in het lichaam. Bijvoorbeeld: het immuunsysteem ziet een deel van het lichaam aan als een ziekteverwekker, of een vreemde indringer, en valt zichzelf aan.

Dit kan beperkt zijn tot bepaalde organen of betrekking hebben op een bepaald weefsel, maar het kan ook systemisch zijn.

Meer dan honderd ziekten worden beschouwd als auto-immuunziekten, waaronder:

Diabetis type 1
MS / multiple sclerose
Reumatoïde artritis
De ziekte van Crohn
Ulceratieve colitis
Lupus
Psoriasis
Sclerodermie
…

Het is niet ongewoon voor patiënten die met Lyme-MSIDS positief zijn voor veelvoudige auto-immuuntesten. Deze zelfde patiënten hebben vaak moeheid, gezamelijke en musculoskeletale pijn (pijn, jeuk, prikkelingen, warmte, krampen, stijfheid… van de spieren, de pezen, de ligamenten, de zenuwen en de gewrichten) of vertonen een positieve reumatoïde factor, en de laboratoriumtests tonen een verhoogde CRP-test, wat een indicator is van ontsteking.

Af en toe zal de patiënt ook positief testen voor andere auto-immuun-markers die geassocieerd kunnen worden met auto-immuunziekten.

Patiënten hebben vaak één of zelfs meerdere reumatologen gezien, die de diagnose lupus, reumatoïde artritis of een niet-specifieke auto-immuunziekte hebben gesteld.

Vaak hebben hun artsen ze getest op de ziekte van Lyme met een basis-ELISA-test. En als de test negatief uitpakt (zoals dikwijls het geval is, vanwege de slechte gevoeligheid van deze test), krijgen de patiënten te horen dat ze niet de ziekte van Lyme hebben, maar in plaats daarvan een auto-immuunziekte hebben.

Dan krijgen ze een aantal medicijnen voor hun gezamenlijke pijn. Helaas helpen deze geneesmiddelen niet altijd de patiënten met MSIDS, en hun symptomen zullen niet worden verlicht.

Erger nog, deze medicijnen kunnen ongewenste bijwerkingen hebben en het verergeren van actieve infecties, zoals de ziekte van Lyme en de bijhorende co-infecties. Dit komt omdat sommige van deze geneesmiddelen het immuunsysteem onderdrukken waardoor er latente onderliggende infecties ontstaan die veel krachtiger zijn dan de symptomen die men trachtte te bestrijden.

Daarom is het mogelijk dat zelfs de goed bedoelende arts slechts één van de vele oorzaken heeft geïdentificeerd die kunnen bijdragen aan de muculoskeletale symptomen van de patiënt (pijn, jeuk, prikkelingen, warmte, krampen, stijfheid… van de spieren, de pezen, de ligamenten, de zenuwen en de gewrichten).

Het feit is dat er zich vier mogelijkheden zich kunnen voordoen:

U kan een auto-immuunziekte hebben en ze niet kennen
U kan een auto-immuunziekte hebben en deze kennen
U hebt misschien geen auto-immuunziekte, maar de ziekte van Lyme en/of co-infecties lijken er wel op
U hebt zowel een auto-immuunziekte als de ziekte van Lyme die, in combinatie met meerdere factoren op het MSIDS-model, bijdragen aan het verergeren van de symptomen van de auto-immuunziekte